- NANOIL Προϊόντα
- Έλαια
- Serum Προσώπου
- Μάσκες μαλλιών
- Σαμπουάν
- Ενυδατικά μαλλιών
- Περιποίηση μαλλιών
- Τεστ πορώδους μαλλιών
- Blog
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς έφτιαχναν τα μαλλιά τους οι άνθρωποι στην αρχαιότητα και ποια χτενίσματα θεωρούνταν της μόδας στην αρχαία Αίγυπτο; Η αλήθεια είναι ότι μάλλον δεν ασχολούμαστε με την ιστορία της κομμωτικής. Είναι κρίμα, γιατί το εν λόγω θέμα είναι πραγματικά ενδιαφέρον και αξίζει να το εξερευνήσουμε. Ειδικά όταν το καρναβάλι είναι προ των πυλών και αναζητούμε δημιουργική έμπνευση για να ταιριάξουμε τέλεια το χτένισμά μας με το ντύσιμο που χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη εποχή.
Αναμφίβολα, μαζί με τα ρούχα, το χτένισμα είναι ένα από τα στοιχεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να απογειώσουμε το στυλ μας και να αναδείξουμε τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δίνουμε τόση προσοχή στις ανάγκες των μαλλιών μας, φροντίζοντας τις τρίχες, φροντίζοντας τις με έλαια και διαμορφώνοντας τις.
Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι ανέκαθεν αφιέρωναν χρόνο στη φροντίδα των μαλλιών. Φυσικά, καθώς ο ορισμός των μοντέρνων χτενισμάτων άλλαζε με την πάροδο των δεκαετιών, το ίδιο συνέβαινε και με τις θεραπείες στις οποίες οι άνθρωποι υπέβαλαν τα μαλλιά τους.
Στην πραγματικότητα, τα μαλλιά κόβονται από την αυγή της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην αρχή, τα περιττά μαλλιά αφαιρούνταν μόνο για πρακτικούς λόγους. Προφανώς, τα μακριά μαλλιά ήταν άβολα και εμπόδιζαν την καθημερινή εργασία. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι είτε τα έκοβαν με τη βοήθεια ενός πέτρινου μαχαιριού είτε τα έκαιγαν.
Ωστόσο, οι προαναφερθείσες διαδικασίες δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοφιλή σήμερα velaterapia, γνωστή και ως κόψιμο με κερί. Βασίζεται στο κάψιμο των άκρων των μαλλιών με φλόγα κεριού προκειμένου να αφαιρεθεί η ψαλίδα. Είναι δύσκολο να αποκαλέσει κανείς τις συγκεκριμένες διαδικασίες ως τέχνη της κομμωτικής.
Όλα άλλαξαν όταν εμφανίστηκε ο πολιτισμός. Οι άνθρωποι, σε συνδυασμό με το να φροντίζουν τον εαυτό τους πιο συνειδητά, άρχισαν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην υγιεινή και έτσι ανακάλυψαν τον πυρήνα της ομορφιάς. Εκείνη την εποχή, η φροντίδα των μαλλιών εξελίχθηκε να αποτελεί μια ανθρώπινη ανάγκη και με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε να γίνει ένας τρόπος που διευκολύνει την εκδήλωση του ατομικισμού του καθενός. Έτσι, η πραγματική αρχή της κομμωτικής λέγεται ότι εμφανίστηκε στην αρχαία Αίγυπτο, τη Ρώμη και την Ελλάδα.
Το ταξίδι στην ιστορία της κομμωτικής και των μοντέρνων χτενισμάτων ξεκινά από την αρχαιότητα. Πρόκειται για την εποχή που εμφανίστηκαν τα πρώτα εργαλεία κοπής μαλλιών. Συνήθως, έμοιαζαν με τα σημερινά ίσια ξυράφια ή τους αιχμηρούς θεριστικούς γάντζους. Εκτός από αυτά, οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν αξεσουάρ μαλλιών, όπως χτένες και ραβδιά μαλλιών. Παρά τις ομοιότητες, τα αιγυπτιακά, ρωμαϊκά και ελληνικά χτενίσματα διέφεραν σημαντικά.
Οι πολίτες της αρχαίας Αιγύπτου έκριναν την εμφάνιση ως ζωτικής σημασίας. Ποια χτενίσματα ήταν της μόδας στην Αίγυπτο; Μάλιστα, η ποπ κουλτούρα μάς δίδαξε ότι οι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να έχουν λεία, μαύρα μαλλιά μέχρι τους ώμους με ίσια φράντζα- το χτένισμα που συνδέεται άμεσα με την Κλεοπάτρα. Ωστόσο, δεν ήταν μόνο το κλασικό bob της Κλεοπάτρας της μόδας εκείνη την εποχή, αν και πολλοί άνθρωποι λάτρευαν να έχουν λεία μαλλιά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Εξίσου δημοφιλές, ιδίως κατά την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου, ήταν και το χτένισμα pageboy. Λόγω του ότι ήταν δύσκολο να διαμορφωθεί με φυσικά μαλλιά, οι άνθρωποι κατέληξαν να βάζουν περούκες. Επιπλέον, ορισμένες Αιγύπτιες φορούσαν πρόθυμα μικροκοτσίδες που είτε κάλυπταν ολόκληρο το κεφάλι είτε έπαιζαν το ρόλο λεπτών στολιδιών για τα μαλλιά. Όσον αφορά τους υπηρέτες και τους σκλάβους που εργάζονταν για παράδειγμα στην κατασκευή πυραμίδων, συνήθιζαν να ξυρίζουν εντελώς τα κεφάλια τους κυρίως λόγω του εξαιρετικά ζεστού κλίματος.
Αξίζει να επισημανθεί ότι τα ανδρικά χτενίσματα στην Αίγυπτο δεν διέφεραν πολύ από τα γυναικεία. Το ανδρικό κομμάτι των Αιγυπτίων, οι εύποροι και όχι οι ξυρισμένοι σκλάβοι, είχαν επίσης μακριά, μαύρα και ίσια μαλλιά
Απαραίτητα ήταν επίσης διάφορα αξεσουάρ για τα μαλλιά, κυρίως στολίδια - χάντρες καθώς και χρυσές και πολύχρωμες αποχρώσεις. Ωστόσο, η πιο ουσιαστική διακόσμηση θεωρούνταν το χρώμα. Στο βασίλειο των μαλλιών κυριαρχούσαν οι κατάμαυρες και σκούρες καστανές τρίχες. Πώς έβαφαν τα μαλλιά τους οι Αιγύπτιοι; Στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιούσαν ένα ειδικό μείγμα χέννας. Επίσης, γνώριζαν τη δύναμη της χρήσης ελαίων στα μαλλιά, γι αυτό και η διαδικασία αυτή θεωρούταν ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας και της λάμψης των μαλλιών.
Ενδιαφέρον είναι ότι η τέχνη της περιποίησης και του styling των μαλλιών εκείνης της εποχής αναλογούσε μόνο στις υπηρέτριες. Ήταν καθήκον τους να περιποιούνται και να φροντίζουν τα μαλλιά των άλλων. Όλες οι περιποιήσεις μαλλιών και οι ρουτίνες ομορφιάς δεν γίνονταν ατομικά.
Η αρχαία Ελλάδα ταυτίζεται με φυσικά χρώματα μαλλιών και φανταχτερά χτενίσματα. Τότε η κομμωτική θεωρούνταν μια μορφή τέχνης. Τα δημοφιλέστερα χτενίσματα ήταν τα πλακέ μαλλιά, συχνά δεμένα προς τα πίσω, ακριβώς πάνω από το λαιμό. Ένας απλός κότσος; Ποια τέχνη κρύβεται σε αυτό;
Το πιο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των ελληνικών χτενισμάτων ήταν οι λεπτοδουλεμένες και επιμελώς πλεγμένες τούφες που διακοσμούνταν πλούσια με κάθε είδους κεφαλόδεσμους, κορδέλες και άλλα παρόμοια αξεσουάρ. Σε κανένα άλλο στάδιο της ιστορίας της κομμωτικής οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούσαν τόσα πολλά στολίδια για τα μαλλιά όσο στην αρχαία Ελλάδα. Η συνοχή και η ενότητα που δημιουργούσε ένα χτένισμα με το ντύσιμο ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας. Σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είχαν μόνο οι Ελληνίδες μοντέρνα χτενίσματα. Στην αρχαία Ελλάδα και οι άντρες έδιναν προσοχή στα μαλλιά τους, ωστόσο, είχαν κυρίως τυλιγμένα και κοντά κουρεμένα χτενίσματα.
Αρκετά δημοφιλή ήταν επίσης τα χαλαρά πλεγμένα μαλλιά, τα λεγόμενα, glam goddess hairdo ή άλλες παρόμοιες μορφές κότσων. Το πιο συχνό ελληνικό χτένισμα που γίνοταν είναι γνωστό ως χτένισμα lampadion (ένας κότσος τοποθετημένος στη μία πλευρά του κεφαλιού) που υποτίθεται ότι έμοιαζε με λάμπα πετρελαίου.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα ιδρύθηκε η πρώτη Αθηναϊκή Ακαδημία Κομμωτικής. Εκεί έγιναν για πρώτη φορά μπούκλες στα μαλλιά. Για να μετατρέψουν τα ίσια μαλλιά σε κύματα, οι κομμωτές χρησιμοποιούσαν καυτές ράβδους. Αυτό το ελληνικό πρωτότυπο του σίδερου για μπούκλες ονομαζόταν calamistrum. Φυσικά, χάρη σε αυτό το εργαλείο, τα σγουρά μαλλιά έγιναν πολύ δημοφιλή στην Ελλάδα. Συνήθως, οι μπούκλες ήταν είτε χαλαρές είτε εν μέρει καρφιτσωμένες στην κορυφή του κεφαλιού. Φυσικά, ανεξάρτητα από το στυλ, οι τρίχες διακοσμούνταν πάντα με μια κορδέλα.
Το φυσικό χρώμα των μαλλιών ενισχυόταν χάρη σε διάφορα μείγματα από βότανα, χαλκό, μεταλλικά άλατα και... τοξικό μόλυβδο.
Πρώτα απ' όλα, ένα ρωμαϊκό χτένισμα όφειλε να ταιριάζει σε ένα συγκεκριμένο άτομο, επομένως, σε σύγκριση με τους Έλληνες και τους Αιγύπτιους, η ρωμαϊκή μόδα θεωρείται πραγματικά ποικιλόμορφη. Ωστόσο, είναι εύκολο να διακρίνουμε μερικές προφανείς τάσεις που ακολουθούσαν ορισμένες ομάδες ανθρώπων. Πώς έφτιαχναν τα μαλλιά τους oι αρχαίοι Ρωμαίοι;
Η πιο δημοφιλής τάση, ιδίως μεταξύ των δραστήριων γυναικών, ήταν τα δεμένα στην κορυφή του κεφαλιού μαλλιά, τοποθετημένα σε έναν σφιχτό κότσο που έμοιαζε με κουλούρι. Μερικές φορές, πριν από τη δημιουργία αυτού του κότσου, τα μαλλιά δένονταν για να δημιουργηθούν μικροκοτσίδες που στη συνέχεια καρφιτσώνονταν στο κεφάλι. Παρόμοια και εξίσου πρακτικά χτενίσματα μπορούσαν να παρατηρηθούν στα κεφάλια των ανδρών που τους άρεσαν τα κοντά και απλά χτενίσματα.
Η άνθηση της ρωμαϊκής κομμωτικής εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των ένδοξων ημερών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν τα χτενίσματα που έμοιαζαν με εντυπωσιακά κτίρια έγιναν δημοφιλή. Μάλιστα, πολλοί σημερινοί αρχιτέκτονες θα μπορούσαν να αντλήσουν διδάγματα από τους αρχαίους Ρωμαίους κομμωτές. Αυτά τα επιμελώς και τακτοποιημένα μαλλιά, συχνά δεμένα πίσω σε κότσο έμοιαζαν φυσικά παρά τα εντυπωσιακά μεγέθη.
Σπάνια τα ρωμαϊκά χτενίσματα έμεναν χωρίς διακοσμήσεις. Προφανώς, τα πιο δημοφιλή στολίδια μαλλιών ήταν φτιαγμένα από χαλκό, χρυσό ή ασήμι. Εξίσου δημοφιλή ήταν και τα πιαστράκια μαλλιών από ελεφαντόδοντο.
Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην αρχαία Ρώμη τα χτενίσματα γίνονταν κυρίως από υπηρέτριες. Οι γυναίκες, των οποίων καθήκον ήταν να φτιάχνουν τα μαλλιά και να προσθέτουν τις τελευταίες πινελιές στα ρωμαϊκά χτενίσματα, ονομάζονταν kupasis ( υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι που φρόντιζαν τις τρίχες του προσώπου και ονομάζονταν tonsores). Εργάζονταν κυρίως σε λουτρά καθώς και σε ιδιωτικές κατοικίες.
Ως επί το πλείστον, το χρώμα των μαλλιών των Ρωμαίων γυναικών ήταν ανοιχτόχρωμο. Οι τούφες φωτίζονταν και βάφονταν ξανθές με μεθόδους που δεν ήταν πάντα ασφαλείς.
Στην αρχαιότητα η τέχνη της κομμωτικής αναπτύχθηκε ραγδαία. Αυτή ακριβώς την περίοδο μπορούμε να βρούμε τις απαρχές πολλών κομμώσεων που είναι δημοφιλείς στις μέρες μας. Πολλά χτενίσματα που γίνονταν στην αρχαία Ελλάδα, Ρώμη και Αίγυπτο φοριούνται ακόμα και σήμερα, ωστόσο οι εκδοχές τους συχνά ανανεώνονται λίγο. Παρόλα αυτά, οι ομοιότητες είναι πολλές. Όπως και οι αρχαίοι, έτσι και εμείς φροντίζουμε τις τρίχες μας και θέλουμε να φαίνονται περιποιημένες, ομορφαίνουμε τα μαλλιά μας. Και όπως κι αυτούς, χρησιμοποιούμε έλαια για να περιποιηθούμε τα μαλλιά μας, να τους χαρίσουμε λάμψη και να τα προστατεύσουμε από τον ήλιο. Όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει εύκολα, βρίσκουμε έμπνευση όχι μόνο στα παλιά χτενίσματα αλλά και στις διαδικασίες καλλωπισμού των μαλλιών.
Σχόλια: #0